Op zaterdag 25 mei kon het weinig inwoners uit Best ontgaan dat handbalvereniging Aristos haar 50-jarig bestaan vierde. Door het hele dorp werden overdag groepjes in het blauw en geel geklede fanatiekelingen gespot, die Bestenaren overhaalden de gekste dingen te doen in het kader van de zogeheten Crazy 50.

Al om 10 uur ’s ochtends verzamelden de 66 deelnemers aan de dagactiviteit zich in Sportcafé Best, waar zij een lijst ontvingen met 50 opdrachten waarvoor ze 3 uur de tijd kregen. De opdrachten varieerden van een banaan pellen met je voeten en een polonaise organiseren in een supermarkt, tot het verzorgen van een compleet optreden en het bedenken van een promotiestunt. Vier jeugdteams en vier seniorenteams gingen de strijd met elkaar aan om zoveel mogelijk van de opdrachten binnen de gestelde tijd uit te voeren. De winnaars bij de jeugd ontvingen een Aristos handdoek, en bij de senioren een taart.

Hierna was het tijd voor een receptie, die meteen ook diende als een soort reünie voor alle ereleden en leden van het allereerste uur. De nationale handbalbond verraste de vereniging met een mooie, gepersonaliseerde jubileumvlag, die meteen werd opgehangen om het knalfeest ’s avonds nog wat extra luister bij te zetten.

Knalfeest tot in de kleine uurtjes Bij aanvang van dit grootste feest in Sportcafé Best haalde voorzitter Henri van Vroenhoven enkele ereleden naar voren zonder wie de vereniging niet zo groots en bloeiend zou zijn geworden. Een speciaal woord van dank ging naar Paula en Peter Millenaar en Martien van de Mortel, die niet alleen sinds dag één lid zijn van de vereniging, maar zich ook gedurende alle vijftig jaren van haar bestaan als vrijwilliger hebben ingezet om het handbal en alles daaromheen mogelijk te maken.

Onder het genot van een hapje en een drankje lieten de leden en oud-leden van de Bestse handbalvereniging zich vervolgens verrassen door een fantastische tafelgoochelaar, en gingen ze tot in de kleine uurtjes met de voetjes van de vloer onder leiding van een enthousiaste DJ.

In het weekend van 20 en 21 april gonsde sporthal Naestenbest van de bedrijvigheid: Handbalvereniging Aristos organiseerde de Nederlandse handbalkampioenschappen voor dames in de leeftijd van 13-16 jaar.

Op zaterdag 20 april speelden acht teams uit de landelijke competitie voor de dames C-jeugd (13 en 14 jaar) het NK in Sporthal Naestenbest. Na een spannende finale tegen Westfriesland SEW uit Nibbixwoud ging uiteindelijk OTTO Work Force/VOC Amsterdam naar huis met de titel in deze leeftijdscategorie.

Op zondag stonden de wedstrijden voor de 15- en 16-jarige B-jeugd op het programma. De dames van Westfriesland SEW uit Nibbixwoud wisten al hun wedstrijden te winnen, inclusief de finale tegen Quintus uit Kwintsheul. Als ongeslagen kampioenen togen zij weer richting het hoge noorden. Aristos kijkt terug op een zeer geslaagd weekend handbal van hoog niveau, met dank aan alle vrijwilligers die dit hebben mogelijk gemaakt.

Bestenaren op hoogste trede

Om de feestvreugde nog iets te verhogen was er in de landelijke handbalkampioenschappen voor de oudste jeugd een Bests succes te vieren: oud-Aristosleden Tijn Gense en Jochem van Essen werden met de Heren A van Tachos Nederlands kampioen.

Handbalvereniging Aristos is ontstaan uit liefde. Liefde van Paula Millenaar-van Zijl voor het spelletje, en liefde van haar echtgenoot Peter Millenaar voor haar. In een geanimeerd gesprek vertellen beide initiatiefnemers over de groei en bloei van de gouden jubilaris, die op 20 mei 1974 werd opgericht.

Nog geen tien minuten in het gesprek komen de eerste archiefmappen al op tafel. ‘Hier zijn de notulen van de oprichtingsvergadering. En zo zagen de eerste clubbladen eruit.’ Peter en Paula Millenaar zijn al vijftig jaar in allerlei rollen en functies betrokken bij Aristos. En belangrijker nog, de club is ooit met hen begonnen.

En dat terwijl Peter oorspronkelijk helemaal geen handballer was, maar de tafeltenniskampioen van Den Haag, lacht hij. ‘De vader van Paula, Piet van Zijl, had vier dochters’, steekt de verhalenverteller pur sang van wal. ‘En hij had een handbalvereniging in Den Haag, C.W.P. (C.W.P. betekende Centrale Werkplaats PTT, maar al snel werd de naam omgedoopt in Clubgenoten Weest Paraat, red).’ Je mocht pas met één van zijn dochters vrijen als je lid werd van de handbalvereniging.’

Nieuwe sporthal Toen het inmiddels getrouwde stel jaren later in Best kwam wonen en er een nieuwe sporthal werd gebouwd, vond Paula het maar vreemd dat er geen handbalvereniging was in het dorp. ‘Dan richt jij er maar een op,’ voegde ze haar echtgenoot toe. En zo gezegd, zo gedaan. Lees verder.